Recensie: Tomb Raider

fakkel in de hand

Bij iedereen doet de naam Tomb Raider wel een belletje rinkelen. De één denkt misschien aan de gelijknamige films met Angelina Jolie, de ander aan de klassieke games.

Zelfs toen ik tegen mijn vader zei, dat ik de nieuwste Tomb Raider had ontvangen, zei hij: “Dat is toch die vrouw met die grote…” vul de rest zelf maar in. Na een aantal jaar afwezig te zijn geweest is Lara Croft terug. Maar dit is niet meer de dame die we kennen van vroeger.

Reboot
De nieuwe Tomb Raider is namelijk een volledige reboot van de serie. Al het voorgaande is aan de kant geschoven en Crystal Dynamics is (in samenwerking met Square Enix) met een schone lei begonnen. Van de doorgewinterde volwassen avonturier is nog niets te zien aan het begin van de game. We maken namelijk kennis met een jonge, onzekere Lara Croft, die samen met haar researchcrew op zoek is naar het mysterieuze eiland Yamatai.

Een storm breekt uit en het schip strandt op het eiland. Al meteen is duidelijk dat Lara en haar crew niet de enige zijn op dit eiland en wordt één van hen ontvoerd door de inheemse bevolking. Ook de aanwezigheid van mysterieuze stormen en onderzoek bunkers uit de Tweede Wereldoorlog doen vermoeden dat er meer aan de hand is met Yamatai. Lara is één van de meest realistische karakters die ik de laatste tijd heb gezien en haar ontwikkeling van onzeker meisje tot ware avonturier, is er één die ik met plezier heb gevolgd. Niet alleen Lara ook de rest van de onderzoekers zijn uitgediepte personages, ieder met een eigen interessant achtergrondverhaal. Dat de karakters zo realistisch overkomen, komt mede door het geweldige acteerwerk dat de stemacteurs hebben geleverd. Je leeft met hen mee en hoopt dat het goed afloopt met ze.

lara croft

De game zit vol met actievolle setpieces, die te vergelijken zijn met die uit de Uncharted-serie. Lara kan nog geen stap zetten of er stort een muur in, de brug waar ze overheen loopt breekt doormidden of er valt prompt waar zij loopt een vliegtuig uit de lucht. Er komen bij deze stukken veel Quick Time Events (QTE) kijken, maar dat maakt helemaal niet uit. Deze stukken zo gaaf in elkaar gezet, dat je volledig in het moment wordt opgeslokt. Iets waar Tomb Raider zich wel mee onderscheidt van de Uncharted-serie is het gevoel voor survival.

Survival of the fittest
Lara is aan het begin van de game nog een onzeker meisje, dat niet goed weet wat ze met de hele situatie aan moet. Gelukkig vindt ze al snel een aantal voorwerpen, waarmee ze zich al een stuk uit de voeten kan helpen. Zo wordt de boog gebruikt om op dieren te jagen en is het je eerste wapen tegen de inboorlingen en wordt een simpele bijl gebruikt om deuren open te wrikken. Al snel kom je er achter, dat de bijl niet goed genoeg is om bepaalde kisten open te maken. Gelukkig wordt niet at te veel later het bijltje geüpgrade naar een stevigere.

Dit is een element dat steeds vaker terugkomt in de game. Lara vindt voorwerpen in de game die ze in haar omgeving kan gebruiken, of tegen haar vijanden. Al deze voorwerpen zijn uit te breiden of te upgraden naar sterkere varianten. Tomb Raider heeft dan ook gameplayelementen die mij erg deden denken aan Metroid of het recentere Batman Arkham City. Zodra een wapen of voorwerp is geüpgraded, gaan er weer nieuwe gebieden voor je open om te verkennen op het eiland.

pijl en boog

Deze upgrades worden allemaal gedaan bij kleine kampvuurtjes. Deze dienen als basiskampen en geven Lara de mogelijkheid om verdiende XP om te zetten in nieuwe vaardigheden of om gevonden materialen te gebruiken om wapens up te graden. Ook geven deze kampen de mogelijkheid om snel tussen de gebieden te reizen. Deze mogelijkheid is erg handig voor de verzamelaars onder ons die de volledige honderd procent uit Tomb Raider willen halen.

Collectathon
Tomb Raider bevat namelijk een grote hoeveelheid aan collectibles. Ieder gebied heeft zijn eigen hoeveelheid aan voorwerpen die gevonden kunnen worden. Deze variëren van dagboeken, speciale relikwieën en GPS-apparaatjes en zodra je de speciale schatkaart hebt gevonden, zijn deze allemaal op je kaart terug te vinden. De dagboeken geven Lara zelf, haar crewleden en vorige eilandbewoners een goed uitgewerkt achtergrond verhaal en ik heb deze met plezier gelezen. Ze worden opeens bepaalde beweegredenen van karakters duidelijk en kom je meer te weten over Yamatai zelf.

Ook heeft iedere zone één of twee sidequests. Denk hierbij aan missies als: verbrand vijf vlaggen, steek acht standbeelden aan, vindt twaalf windgongen en schiet deze kapot etc. Sommige van deze objecten zijn krankzinnig goed verstopt en zorgen ervoor er een aantal uur aan de totale speeltijd toegevoegd kan worden.

Tomb Raider’TJE
Tomb Raider is geen lange game te noemen. Met zo’n tien uur kan je het verhaal al hebben uitgespeeld. Wil je ook alle collectibles vinden en Lara volledig upgraden, mag je hier gerust vier uur extra aan vast plakken. Persoonlijk vond ik het niet erg dat het verhaal aan de kortere kant was. Want waar andere games in dit genre het verhaal oprekken met overbodige content, weet Tomb Raider ieder moment van het verhaal spannend en episch te blijven. Het zorgt voor net genoeg content voor één game, maar weet je toch nieuwsgierig te maken naar wat er hierna komt.
daar hangt iemand

Puzzels
Een Tomb Raider-game, zou geen Tomb Raider-game zijn zonder de nodige puzzels. Tijdens het hoofdverhaal kom je helaas deze sporadisch tegen. Gelukkig zijn er in de verschillende gebieden een aantal optionele tombes verstopt. Tijdens het onderzoeken van deze tombes komt het meeste puzzelen voor, want een aantal van deze grotten vergen het hardere denkwerk. Wees echter niet bang, dat je na uren peinzen en kraken de oplossing nog steeds niet hebt gevonden. Lara bezit namelijk over een Survival Instinct. Met een druk op de knop lichten alle benodigde objecten op en hoef je alleen nog maar de voorwerpen in de juiste volgorde te gebruiken.

De oplossingen zijn vaker voor de hand liggend dan je verwacht en komen regelmatig neer op het nodige physicswerk van bepaalde voorwerpen. Het is duidelijk dat de puzzels een plekje op de achtergrond hebben gekregen en Crystal Dynamics zich meer focuste op de actiegedeeltes. Erg jammer, want de puzzels die ik heb gespeeld, waren leuk en ik zou er meer van hebben willen doen.

Graphics
Grafisch is de nieuwe Tomb Raider erg indrukwekkend. Verwacht geen graphics van het niveau Crysis 3, maar wat Tomb Raider neerzet, zet het goed neer. Lara zelf ziet er prachtig en gedetailleerd. Iedere kras of schram is duidelijk te zien op haar huid en ook haar kleding raakt, naarmate de game vordert, steeds meer beschadigd en smeriger. Crystal Dynamics heeft ook in de omgevingen erg veel werk gestoken. Het eiland Yamatai heeft verschillende locaties, met verschillende thema’s als een besneeuwde berg, donkere grotten, witte stranden en dichtbegroeide bossen. Toch schemert in iedere locatie duidelijk door dat het een gevaarlijk eiland is en geen vakantie resort. Ook de camera helpt zeker mee, om te laten zien wat Tomb Raider in petto heeft. Zo zoomt de dynamische camera op bepaalde punten uit, zodat je een mooi overzicht krijgt van alle natuur om Lara heen, of krijg je juist een close up van Lara zodat je alle emoties van haar gezicht kan lezen, tijdens de spannende momenten.

lara croft anno 2013

Ik heb het eerder in mijn recensie al gehad, over de vele QTE’s die er in Tomb Raider zitten. Deze gaan gepaard met een aantal van de meest smerige sterfscènes die ik in tijden heb gezien. Deze zijn zeker niet geschikt voor mensen met een zwakke maag. Zelfs bij mij, iemand die totaal geen moeite heeft met bloederige games als Dead Space en Metal Gear Rising, keerde een aantal keer bijna mijn maag om. Het verschil met deze andere games is, dat het bij een Dead Space te onrealistisch is. Juist doordat Lara Croft en haar omgeving zo realistisch zijn komen deze beelden extra hard aan.

Conclusie
Tomb Raider is een perfecte vervanging voor de tijd dat we op een nieuwe Uncharted moeten wachten. Het verhaal duurt niet al te lang, maar is lang genoeg voor een game in zijn genre. Waar andere games het verhaal uitrekken en dus te langdradig worden, weet Tomb Raider het verhaal boeiend en krachtig te houden. Gelukkig zijn er na het verhaal nog genoeg collectibles en sidemissions te voltooien, om nog een aantal uur aan de totale speeltijd te voegen. Eén ding is zeker, de nieuwe Tomb Raider is het begin van een groter geheel en ik kan niet wachten op een volgend deel!

Door het ontbreken van genoeg spelers online heb ik de multiplayer niet mee kunnen nemen in mijn recensie.

Tomb Raider is vanaf 5 maart beschikbaar voor Xbox 360, Playstation 3 en PC
Voor deze recensie is de Playstation 3 versie gebruikt.

Recensie: Marc de Haas